Pagale.dbv.pl

Mocarna · Wysłany: Pią 11:15, 09 Mar 2007 Temat postu: Starcy na śmietnik

Amrit Dhillon/09:33

Starcy na śmietnik

Młodzi Hindusi chętnie uwalniają się od obowiązku opieki nad starszymi członkami rodziny
Do niedawna rodziny wielopokoleniowe były podstawą indyjskiego społeczeństwa. Jednak teraz, wraz z rozkwitem gospodarczym kraju, postępuje erozja tradycyjnych wartości. Młode małżeństwa chcą mieszkać same. Aby to osiągnąć, gotowe są do niewyobrażalnych okrucieństw.

Już rozpalano stos pogrzebowy, kiedy wśród pracowników krematorium w południowych Indiach zapanował popłoch. Pobiegli do starszej kobiety przykrytej całunem, a wtedy jej trzej synowie przerwali swe "lamenty" i rzucili się do ucieczki. Mało brakowało, aby siedemdziesięciopięcioletnią wdowę Arti Padmati spaliły żywcem jej własne dzieci.

Rodzina Arti, zmęczona długotrwałą opieką nad walczącą z rakiem matką, zawiozła ją do szpitala w miejscowości Vishakhapatnam. Tam jej życie miało zgasnąć. Tymczasem lekarze postanowili wypisać chorą i nieprzytomną kobietę ze szpitala. Dzieci, zamiast zabrać matkę do domu, zawiozły ją prosto do krematorium. – Kiedy zobaczyli wściekłych pracowników zakładu, zaczęli uciekać – mówi oficer policji Jagdish Murali. – Potem jednak, namyśliwszy się chwilę, doszli do wniosku, że ich rodzicielka mogłaby zgłosić się do nas i podać adres. Więc wrócili i zabrali kobietę.

Policjant nie jest tą sytuacją szczególnie zaskoczony. W ostatnich latach widział wiele przypadków złego traktowania osób starszych, porzucanych przez dzieci na przystankach autobusowych, stacjach kolejowych czy przyszpitalnych parkingach. Nieznane dawniej praktyki zaniedbywania członków rodziny, ograbiania czy maltretowania rodziców będących w podeszłym wieku są dziś w Indiach na porządku dziennym. – W ciągu ostatniej dekady liczba przypadków okrucieństwa podwoiła się – mówi dyrektor organizacji HelpAge, Mathew Cherian. – Dzieci chcą przejąć majątki swych ojców, ale nie zamierzają opiekować się ojcami.

Tylko w Delhi do organizacji trafia co miesiąc 45 skarg na złe traktowanie. W największym mieście Indii, Bombaju, fundacja Dignity przyjmuje dziennie po kilkanaście zgłoszeń od zrozpaczonych rodziców. Dzieci weszły w posiadanie ich dorobku, ale nie chcą opiekować się seniorami.

Ostatnio pracownicy fundacji musieli pomóc osiemdziesięciodwuletniemu wdowcowi. Syn przekonał go, aby opuścił własny dom i zamieszkał z nim i jego żoną. Obiecał zajmować się starym ojcem. Potem namówił go do sprzedania pustego domu. – Kiedy małżonkowie zgarnęli pieniądze, oszukali go mówiąc, że jadą za miasto na wesele. Ponadto przekonali go, że będzie bezpieczniej, jeśli ojciec zatrzyma się na ten czas w hotelu. Tak oto syn podstępnie pozbył się ciężaru – opowiada Sheilu Sreenivasan, z fundacji Dignity.

Do niedawna seniorzy nie byli ciężarem, lecz integralną częścią rodziny. Szanowano ich, dbano o nich. Szydzono z zachodnich zwyczajów posyłania rodziców do domów starców. Jednak dobrobyt Indii pociągnął za sobą pewne koszty. Nastąpiła dewaluacja tradycyjnych wartości i rozpad wielopokoleniowych rodzin. Młode małżeństwa chcą mieszkać osobno, jedynie ze swoimi dziećmi. Żyją w pośpiechu, gnieżdżą się w małych miejskich klitkach, w których nie ma miejsca dla dziadków.

Liczba ludzi starych rośnie. W ciągu ostatniego półwiecza średnia długość życia w Indiach wzrosła z 32 do 64 lat. W 2001 kraj miał 75 milionów ludzi powyżej sześćdziesiątki. Do 2016 roku ich liczba wzrośnie do 112 milionów, czyli wyniesie ponad dziesięć procent całej populacji. Przy braku miejsc w państwowych domach opieki, które zarezerwowane są wyłącznie dla pracowników państwowych, starzy ludzie zostają skazani na łaskę swych pociech.

Pokoleniowa bomba zegarowa zmusiła rząd do opracowania projektu ustawy o opiece, ochronie i utrzymywaniu ludzi starych. Dokument mówi, że dzieci będą miały obowiązek dbania o swoich rodziców w okresie ich starości. Seniorzy będą mogli domagać się swoich praw w sądzie. Dzieciom, które nie zechcą utrzymywać rodziców, grozić będzie grzywna lub trzy miesiące więzienia.

Wątpliwe jednak, aby nowe prawo okazało się wystarczające. – Może pomóc ludziom żyjącym w nędzy. Jednak wśród indyjskich rodziców niewielu będzie takich, którzy zdecydują się na walkę z dziećmi w sądzie. Ja bym nie potrafił – mówi siedemdziesięciopięcioletni Jagdish Jain. Syn i synowa wypędzili go z domu w New Delhi. Wcześniej przepisali nieruchomość na siebie.

O nowym trendzie najlepiej świadczy wzrost liczby domów starców. W roku 2002 było ich 300, dziś jest ponad tysiąc. W ośrodku Gharaunda niedaleko Delhi pogodzeni z losem Babulal i Premlata Awasthi oczekują śmierci w swoim pokoju bez okien. Żadne z pięciorga dzieci nie utrzymuje z nimi kontaktu. W zeszłym roku zięć zaproponował im sprzedaż domu i kupno większego. Potem znikł wraz z żoną i pieniędzmi. Reszta rodzeństwa nie chce wziąć rodziców do siebie. – Zastanawiam się, co moje dzieci opowiadają o nas innym. Może mówią, że nie żyjemy – zastanawia się Premlata, wysoka kobieta o ładnych rysach. – Nigdy nie sądziłam, że mogłyby w ten sposób postąpić.

Babulal zastanawia się, jak będzie wyglądał ich pogrzeb. Zgodnie z tradycją to syn powinien zapalić stos pogrzebowy. – Prosiłem żonę, żeby nie informowała dzieci o mojej śmierci. Ona sama może zapalić stos – mówi Babulal. Po chwili ruchem głowy pokazuje pracowników domu opieki. – Albo którykolwiek z nich. Oni traktują mnie lepiej niż moje własne dzieci.

[link widoczny dla zalogowanych]

mio · Wysłany: Pią 11:54, 09 Mar 2007 Temat postu:

To straszne, ale chyba u nas też zdarzają się takie przypadki, może nie lawinowo, ale jednak.